Fellenoordtocht Drunen 7 april 2018: 15 km route, die in praktijk ca. 18 was
Met de ruime Volvo van Maurits reden hij, zijn moeder Inge en ik, met de hele achterbank tot mijn beschikking, naar Drunen. Die ruimte had ik te danken aan het feit dat Nel en Truus heen met Nico meereden.
De start was in Partycentrum Wijnand van Delft, aan het Anton Pieckplein, wat in de verte wel iets leek op een klooster, maar volop in de renovatie zat. Na de koffie, die voor wie wilde vergezeld ging met wat overgebleven paaseitjes, gingen we gezamenlijk met de 10 en de 20 km aan de wandel. Voorafgaand duurde het echter wel even, voordat de 11 personen ook echt als groep vertrok.
Het weer was prima en de loop zat er goed in, al had het gedeelte voor de pauze van mij wel wat spannender gemogen. In zo’n mooie omgeven is het toch makkelijk te doen om een jubileumtocht (50ste!) uit te zetten, die niet heen langs een kaarsrecht afwateringskanaal gaat en vervolgens aan de andere kant, zij het met een bomenrij ertussen, weer langs datzelfde kanaal gaat. Op deze manier hadden de pijlenzetters het zich wel heel makkelijk gemaakt! Net voor de pauze kwam daar gelukkig verandering in. De rust was bij de Fellenoordboerderij, maar omdat ik mijn wandelblaadje wat gevouwen had, las ik Feijenoordboerderij en daarover was ik bijzonder verbaast. Feijenoord hier midden in Brabant?
Dat bleek toch iets te gek gedacht! Dan maar aan de koffie, om de geest wat helderder te krijgen! Ook dat bleek een verkeerde redenatie, want ik had bij de start een muntje gekocht en daarbij gevraagd of dit genoeg was voor de koffie en het antwoord was “ja”. Nu bleek echter,
dat je daarvoor twee muntjes nodig had en geld werd niet aangepakt, dus geen koffie! Gelukkig wel een prachtig bankje in de zon, dus maar wat gedronken uit mijn veldflesje. Niet ver van mij vandaan zat een echtpaar uit mijn woonplaats (Kinderdijk) dus ik maakte even een praatje. Zij zaten wat treurig met een kopje koffie voor twee, want ook zij hadden maar een muntje pp gekocht met hetzelfde argument als ik.
Na de rust viel de groep uiteen in 20, 15 en 10 km wandelaars. Nico mistte echter zijn wandelmaatjes, dus moest er gebeld worden. Gelukkig hadden enkele lopers de 
ledenlijst in de mobiel en er werd gebeld naar Ineke en Leny (toch?) die misgelopen waren (Hoe dat kan langs een kanaal begrijp ik niet….) maar intussen de boerderij naderden. Als een trouwe kloek wachtte Nico zijn “kuikens” op met de woorden “ik oefen op rust”. Wij vertrokken voor de tweede helft, die blijkbaar “met elastiek gemeten ”was, want we liepen ca. 18 km, in plaats van 15. Onderweg kwamen we de 10 km mensen tegen, die toen ook al 13 km gelopen hadden en bij de finish op ruim 15 km uitkwamen. Het laatste stuk was evenals het eerste gedeelte saai te noemen, langs een autoweg. Toen een van de dames bij het eindpunt haar beklag deed over de rekkelijke kilometers kreeg ze te horen; “dat kan, niet iedere app is hetzelfde”.
Toen we onze laatste boterhammen nog even opaten, zag ik dat het scorebord 735 wandelaars meldde!
De terugrit verliep beduidend minder soepel dan heen, doordat er onderweg een ongeluk gebeurd was. Politieauto’s en ambulances reden af en aan, maar wij stonden min of meer stil, wel ca. drie kwartier! Net toen ik besloot dan maar mijn E-reader uit de rugzak te halen, kwam de gang er weer in gelukkig en konden we alsnog onze weg vervolgen naar Dordrecht.
Geri De Lange – Mes
50ste Fellenoordtocht 7 april 10 km
Wij gingen met drie op de 10 km. Maria, Truus en ik zei de gek
Al kletsend liepen we gelijk een stukje verkeerd. Dat heb je met schapenkoppen, die zijn volgzaam en lopen blindelings achter elkaar aan. Maar al snel hadden we de goede 
weg weer gevonden.
Het was voor de rest goed aangegeven. Een mooie route door het bos waar het voorjaar nog moest doorbreken want er was nog weinig groen.
Bij de Fellenoord boerderij aangekomen , waar de rust was hebben we lekker een bakkie koffie gedronken.
Maria keek daar eens op haar mobiel voor de afstand en dat bleek al heel wat meer dan 5 km te zijn. Truus en ik nog een plasje en weer op pad.
Verder goed opgelet, dus verkeerd lopen was er niet meer bij. Onderweg nog even op een bankje gezeten, want het bleek toch een stuk verder dan we dachten.
Maar gelukkig toch gehaald en blij dat ik er was. Deze tocht was echt met een elastiek gemeten. Volgens de mobiel was het 16 km en nog wat. En volgens ander lopers op andere afstanden was het daar hetzelfde, meer km dan opgegeven. Jammer hoor , want dat schrikt toch beginnende lopers af voor de volgende keer.
Groetjes, Nel
Wandeltocht Schoonhoven 14 april 20 km
Op de mail hadden we al gezien dat we de enige 20 km lopers uit Dordrecht waren dus besloten we om maar direct vanuit Zwijndrecht via Rotterdam te rijden. Wel even de rest ingelicht zodat ze niet op ons hoefden te wachten. Eenmaal in Schoonhoven zagen we de gelaserde Piet zitten. Nog een paar tatoeages en hij kan er weer 50 jaar tegen aan. Al snel druppelden ook de andere leden binnen, links en rechts met aanhang maar hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Na een bakkie en een plassie gingen de groepjes van de 10,15,20 en 25 km op pad. De 15 en 20 km hadden 5 km lang hetzelfde parcours en zij starten gezamenlijk. Op het moment dat Marlies een groepsfoto wilde maken bleek ook de 10 km niet ver achter ons te lopen. Even gewacht en met het hele koppeltje op de foto. Na wat straatjes door Schoonhoven kwamen we al snel in het buitengebied. De eerste wegen moesten wij echter nog delen met automobilisten en dat is dan achter elkaar lopen. Maar eenmaal schuin naar rechts het polderland in
was het autovrij en konden we heerlijk om ons heen kijken. Het voorjaar vloog ons om de oren bij wijze van spreken. Overal waar je keek bloesem en uitlopend groen. Ook de lokale fauna mocht er zijn. Volop nesten overal en balsende futen. Hoogtepunt was op dit gebied toch wel het nest wollige jongen van de zwarte zwanen. Na enige tijd namen wij ook afscheid van de 15 km lopers en ik bleef met mijn harem ( Ineke, Tonja, Marlies en Wietske) over.
Genietend van de omgeving liepen we naar Stolwijk. Het weer was heerlijk dus bij de rust aangekomen kozen wij een plekje op het terras. Opeens was daar Lenie Donker die een eigen versie van de tocht liep die voor haar in Gorinchem eindigde. Na een lekkere bak koffie liepen we een rondje door Stolwijk. De lokale kerktoren staat net als onze Dordtse dom uit het lood al is het hier na de restauratie in de oorlogsjaren nog slechts 85 cm . Waar het dorp eindigde begon onze survival gedeelte van de tocht. Via 
allerlei klimwerk en wankele bruggetjes met slechts 1 leuning probeerden wij ons door de weilanden te verplaatsen. Wat een leuk stuk was dit.
Via een wagenrust in Vlist met voor 2 euro lekkere koffie of thee met zelfgemaakt gebak erbij liepen wij het laatste weiland stuk geheel in stijl als een soort herdertjes langs een groep schapen met lammetjes in bonte kleuren. Op de hoek nog een paar Campina lammetjes die het woord dartelen volop aan het uit beelden waren, zelfs soms met vier pootjes in de lucht. Daarna het asfalt weer op en in de verte zagen we de torentjes van Schoonhoven alweer. Wat hebben we mogen genieten van mooi weer, prachtige omgeving , leuke route en gezellige babbels.
De Loopvogel
Kees Knappers bostocht Roosendaal 21 april op de 10 km
Met 3 vrouwen en 2 mannen op stap voor de 10 km.
Prachtig mooi weer. Bij het vertrekken op het bospad kon Bert het niet laten tegen een paal met strik te schoppen en toen vloog de bovenkant eraf. Die paal met strik stond niet voor niets midden op het pad, lachen dus.
Heel veel half verhard pad dus goed opletten, ook was er nog veel water op het pad.
Lekker bij gekletst en af en toe even gerust op een slagboom.
Op 7 km een wagenrust waar we werden verwend met peperkoek en krentenbrood.
Daarna nog 3 km, er was goed gepijld dus verliep de wandeltocht vlot.
Bij aankomst nog wat gedronken en al snel kwam de 15 km en Lenie van de 20 km aan lopen. Dus tevreden weer op huis aan.
Ria