3 november – 29e Snerttocht in Utrecht
Jammer hoor, weer een zaterdag niet kunnen uitslapen. Acht uur verzamelen bij het station staat er in het clubblad. En dan zijn ook nog de ruiten van de auto bevroren. Maar goed toch net op tijd aangekomen en al snel vertrekken we richting Utrecht. Langs de Merwede zijn er mistflarden te zien boven het water, waarop de zon zijn gouden stralen werpt. Vlak onder Utrecht gaat het dan toch niet helemaal synchroon: de ene navigatie zegt blijf op de A27, de andere zegt je moet er hier af. Toch komen we tegelijk aan bij de start. Na het inschrijven en een warm bakkie gaan we op weg. De route is vertrouwd: al snel lopen we langs het water. Nico vraagt zich hardop af waar toch die woonboten zijn gebleven met de dames van lichte zeden en de opmerkingen zijn al weer niet van de lucht. Maar de stemming zit er goed in en iedereen keuvelt gezellig met elkaar. Maar door al die gezelligheid zijn we opeens een ander soort pijlen aan het volgen en lopen we langs slot Zuylen. Één van de oud gedienden weet te vertellen dat de route wel vaker zo is gegaan, maar het staat niet op het parcours. Gelukkig komen we vanzelf weer op het rechte pad (althans, de meeste van ons) en vervolgen we de route richting Maarssen. Bij de molens buigen we af en gaan onder de N230 door. We lopen richting de plassen en hebben rust in “De Pannenkoekenbakker”. We worden vriendelijk ontvangen en er wordt buiten al uitgelegd hoe het werkt: eerst rechts bestellen en afrekenen daarna links het bestelde afhalen. Lekkere warme chocolademelk of thee met een zelfgemaakt cake met ? Na de rust volgen we de mooie wandelpaden om de plas heen en uiteindelijk komt Utrecht weer in zicht. We lopen over het Gandiplein, maar ik weet niet of Gandi met trots vervuld zou zijn als hij wist dat dit kale plein zijn naam draagt. Als het eerste groepje de finish bereikt zitten de 10 kilometer lopers nog uit te puffen. Er is gelukkig keuze voor snert of tomatensoep, dus voor elk wat wils. Er wordt smakelijk gegeten en langzaam druppelen de andere clubgenoten ook binnen. Ook die gaan aan de soep of een andere versnapering en daarna zetten we de terugreis weer in. We hebben genoten van het droge weer en kunnen niet wachten tot de volgende keer.
Hakbijl
Speculaastocht 17 november Lexmond 10 km
Om 08.15 uur rijden we met 3 auto’s richting Lexmond. Daar aangekomen zien we al weer heel wat DDV’ers die rechtstreeks gekomen zijn. Dit is voor Marlies een goed moment voor een nieuwe groepsfoto. Jammer genoeg waren er al een paar mensen gestart, maar er kan een nieuwe foto op de site. Volgende keer moeten we er even aan denken om met een grote groep op de foto te gaan. We drinken even wat warms en Maria gaat de mensen die 10 km gaan lopen inschrijven. We krijgen allemaal een muntje waarmee we tijdens de rust een stuk speculaas kunnen krijgen. Om 09.20 u gaan we op weg met een leuke groep: Angelique, Truus Vermeij, Dicky, Chris, Agnes, Marlies, Maria en Klaske. Gaatske kon niet mee, want ze heeft toch wel veel last van haar voeten, waarvan de huid nu loslaat. Eerst moet het oude vel eraf vallen en dan moet het nieuwe velletje weer wat steviger worden. Agnes kon gelukkig ook weer mee omdat Bert nu wat opknapt. En ook Marlies gaat nu mee met de 10 km om, na blessureleed, weer rustig op te starten. We verlaten het sportterrein en komen al snel langs een vijver met een beeld van een dame die koud water over zich heen gegoten krijgt. Marlies maakt een foto. We gaan de brug over en lopen langs het kanaal. Wanneer we onder een viaduct doorlopen, zien we een flinke stapel brokken boomstam tussen het onkruid. Op een bordje wordt uitgelegd dat dit een wildonderdoorgang is. Ook aan de overkant van het water zien we op de terugweg ook zo’n wildonderdoorgang. We lopen een heel eind langs het water, maar door lekker met elkaar te kletsen, gaat dit toch niet vervelen. Om 10.40 uur komen we aan bij de tent, waar we ons muntje inwisselen voor een lekker stuk speculaas. Wim neemt ook net pauze, zodat Truus haar man nog even ziet onderweg. We lopen langs het water en zien mooie huizen. Er staan weinig koeienbuiten, maar wat meer schapen. Opeens zien we twee zwanen laag overvliegen en landen op een vijvertje in een golfterrein, waar we twee maal langskomen. Om 12 uur zijn we weer terug in de sportkantine. Het was een mooie dag. Wel een beetje koud; de rijp lag op het gras, maar het bleef lekker lang droog.
Klaske
Geldermalsen 1 december 10 km
Om 8.30 uur haalden we Bert-Jan op en met z’n drieën reden we naar Geldermalsen. We parkeerden bij Molenaar Banket en het rook weer heerlijk. In het clubhuis zaten Maria en Marlies al op ons te wachten. Om 9.30 uur starten we met z’n vijven, door Sinterklaas waren we maar met een klein groepje. We liepen eerst richting de snelweg, een nogal saai stuk. Op de Blankertseweg liepen we parallel aan de snelweg en door de zuiden wind was dat goed te horen. Ondanks dat ze ‘s middags regen opgaven, was het nog fris en zonnig. We zagen goed dat we in de Betuwe liepen, aan grote fruitbomen langs de weg hingen nog peren. Nadat we de Rijksstraatweg overstaken liepen we Meteren in, een mooi dorp met veel oude boerderijen. Op de Achtersteweg liepen we het dorp weer uit en over het viaduct van de snelweg heen. Om 10.30 uur kwamen we bij de rust een heel sfeervol wegrestaurant de Drie Zussen. We kozen voor een rond zitje in de hoek en genoten van chocolademelk en cappuccino. Om 10.50 uur gingen we verder over de Neerijnse Mark naar Est. Deze weg liep ook parallel aan de snelweg, maar zonder de herrie daarvan. Est is een langgerekt dorp met een mooie brink bij de kerk. Na Est liepen we over het andere viaduct over de snelweg, hiervandaan konden we de hele route die we gelopen hadden zien. Ons rondje was klaar, alleen nog het steeltje terug lopen en we waren om 11.50 uur binnen. Na de soep en de lunch gingen we huiswaarts. De route was prima gepijld, maar in Geldermalsen loop ik liever langs de Linge en richting Buurmalsen of Tricht.
Ingewandelde