Najaarsdag 6 oktober in Haarlem
Bij de lus aan de achterkant van het station werden we om 7.50 uur geacht om klaar te staan voor de bus. Niet iedereen haalde dat door problemen op de weg. En ook de bus lukte het niet om er op tijd te zijn, want de chauffeur kwam er bij de blauwe tunnel achter dat hij daar met de bus niet onderdoor kon. Henriëtte wilde hem klem rijden om hem de goede weg te wijzen, dat lukte niet want Netty zat achter het stuur. Maar 8.10 uur waren we compleet en komen we instappen en zonder problemen op de Groote Markt in Haarlem weer uitstappen.
Daar werden we verwacht bij Grand Café Brinkmann waar ze een mooie ruimte voor onze groep hadden en we voorzien werden van koffie of thee met appeltaart. De eerste lading koffie met taart belandde op de grond, de ober kon gelijk terug naar de keuken. Gelukkig was het alleen op de vloer terecht gekomen en niet op iemand zijn kleding. 
Nico beweerde dat er maar 1 dames en 1 herentoilet was en omdat Henriette er toch echt 2 had gezien vroeg ze of hij naar het personeelstoilet was geweest. Nico beaamde dat en vertelde gevat dat hij ook gelijk moest helpen.
In de bus hadden wij ons groepje al samengesteld en toen iedereen zover was gingen wij met 7 personen ( Auke, Danielle, Nico, Bert K., Annelies, Maurits en Inge) op stap om als eerste de wandeling langs Haarlemse hofjes te maken. Een andere groep volgde na ons en 2 andere groepen gingen eerst naar het Haarlems museum. En nog een duo ging geheel z’n eigen weg. Iedereen zou om 15.45 uur weer verzamelen bij Brinkmann.
We liepen als eerste naar het Hofje van Oorschot waar we niet in konden maar wel achter een prachtig hek naar konden kijken en Auke onze routelezer ons voorlas uit de beschrijving. Het volgende was het Luthers Hofje hier mochten we wel in als we maar zachtjes praten. Het viel ons gelijk op hoe rustig het in zo’n hofje is terwijl je midden in de stad bent. Zo zijn we bij 14 hofjes geweest waarvan we de meeste in mochten en sommige niet omdat het zaterdag was. Het ging allemaal niet zo snel, het is best een uitdaging om met z’n zevenen bij elkaar te blijven in een drukke stad. Bij het laatste hofje stond een grote bank waar we met z’n allen oppasten om onze meegenomen lunch te nuttigen. Danielle en Auke vertelde ons hoe we bij het museum konden komen, zij gingen samen de stad verder bekijken.
Om 13.00 uur kwamen we in het museum aan en gingen eerst een film met grappige effecten bekijken over de geschiedenis van de stad. Daarna de zaal met schilderijen van Simon de Heer 
een Haarlemse boerenjongen die erg goed kon schilderen en daardoor heel wat van de wereld had gezien. Daarna gingen we naar boven voor de geschiedenis van Haarlem, het was best leuk gedaan maar niet zo heel groot. Om 2 uur gingen we naar beneden om wat te
drinken met iets lekkers erbij en had iedereen nog tijd over om te winkelen e.d..
Maurits en ik bekeken de markt en een paar winkelstraten en zagen een terras waar andere DDV’ers zaten en zijn daar bij gaan zitten tot het tijd was te verzamelen.
Om 15.45 uur was bijna iedereen bij Brinkmann voor verzameld, behalve Agnes en Lenie V., zij waren naar een apotheek gegaan om medicijnen te halen voor Arthur en konden Brinkmann niet meer vinden. Nadat ze opgepikt waren bij het standbeeld van Laurens Janszoon Coster (volgens veel Nederlanders de uitvinder van de boekdrukkunst) konden we met z’n allen naar de Zijlweg lopen waar de bus ons opwachtte. Zonder echt oponthoud waren we om 17.30 uur terug in Dordrecht, waar Auke het wel jammer vond dat de droppot niet helemaal leeg was.
Het was een zeer geslaagde dag waarbij het mooie weer de stad Haarlem nog mooier maakte. Dank aan de commissie ( Danielle, Klazien en Marlies) die dit allemaal voor ons georganiseerd heeft.
Ingewandelde
Wandeltocht Maasdam 20 oktober 2018
Bij de start hoorde wij dat Danielle ziek was, gelukkig was Angelique er zo dat we toch konden wandelen. Bij aankomst startbureau even de gebruikelijke dingen doen en dan starten met de wandeltocht. Het begin was nu waar we vorig jaar verkeerd gingen, daar moeten we nu heen.
Na de splitsing met de 15 km kwamen we de molen de Hoop tegen, er zijn er van ons de molen wezen bekijken. Ik niet, vond het trapje te smal. Daarna doorgelopen (ja ik weet het dat doet zeer), komen we langs een pleintje dat de naam draagt Bokkenbar plein.
Geen bok gezien, geen twee benige en geen vierpotige. Bij de rust aangekomen bestelde ik 4 soep, Theo verbaast 4 soep, ik zei; ja ik heb
lekkere trek. Nou jullie snappen wel dat die soep niet voor mij alleen was. Na het nuttigen van de bruine bonensoep gaan we weer verder met de
wandeltocht. Voor het laatste stukje op verzoek van Wietske, die zelf niet wilde schrijven, moet ik melden dat Frans geen klaar-over wilde zijn
om ons veilig naar de overkant te brengen. Hebben we ons zelf maar geholpen met oversteken.
Na de natuur duiken we weer de bewoonde wereld in. Maria heeft nog een foto gemaakt van een boom. Hoor ik jullie denken een boom, das toch gewoon, maar deze
boom was speciaal. Die ging door voor een fietsenstalling, men had daar nl. de fietsen ingehangen.
Zo dit was het weer voor vandaag, goed weer, goed gepijld.
De wandelgroeten van Truus Vermeij
Wandeltocht Maasdam 15 km d.d. 20 oktober 2018
Vrijdag de mail geopend en dat viel tegen. Ruim 60 leden en dan maar met 8 mensen naar een wandeltocht. Zaterdag dan maar in optocht met 2 auto’s naar Maasdam gereden. Daar zat Maria al te wachten. De routes werden pas om 9 uur uitgegeven dus genoeg tijd voor een bakkie. Er viel ook weinig samen te lopen want al na ruim 
anderhalve kilometer werden we gesplitst. Zoals te verwachten paste de route makkelijk op 1 blaadje, veel lange dijken en eigenlijk weinig om over te schrijven. We volgden ruwweg de contouren van de binnen bedijkte Maas en volgden de polderdijk die zou de oneindige polderdijk moeten heten maar zo was het dus niet. Waar de weg met het water naar links draaide kwamen we in Sint Anthoniepolder terecht. Nooit van gehoord. Even later een heel apart gezicht. Een voortuintje met daarin volop dahlia’s maar ook voederbieten. De plaatselijke boer zag ons kijken en gaf direct uitleg, ik heb een paar schapen en die krijgen de bieten en bovendien kan ik dan bij het poten zien waar de bolletjes moeten beginnen. En ja je moet wat in de winter. Aldus het live verslag. Corrie en Bert-Jan waren niet echt onder de indruk en liepen maar door.
Op naar de rust op ruim 11 kilometer, een echte uitdaging voor Bert-Jan die dit niet gewend was. Daar stond de tent met de kookpot waarin volgens zeggen bruine bonen soep zat. Ik hield het maar bij koffie. Daar kwam Max aan, met 9-7 gewonnen dus een glunderend kopje . Weer op pad voor het laatste stuk . Frans deed nog een poging om ons de andere kant uit te sturen ( route 25 km ) maar daar zijn we toch niet ingetrapt. Wel hebben we nog van de route afgeweken om een spruitenveld te bezoeken. Een andere bladstructuur en een paarse “stam” i.p.v. groene stam. Ook waren er nog geen knopjes in de oksels. Misschien spruiten nieuwe stijl maar misschien ook niet, was wel mooi leken op afstand net bollenvelden.
Na een paar straten van Maasdam doorgelopen te hebben kwam de finish in zicht. O ja, de gele versieringen overal bleken volgens Marco Wolters zijn verslag afkomstig te zijn van de samenvoeging van de diverse plaatsen tot 1 gemeente Hoekse waard. Nog een stempel en dan naar huis, toch nog een stukje vol gekregen.
De Loopvogel
Snerttocht Bleskensgraaf
Zaterdag 27 oktober maar weer eens aan de wandel gaan Dat was het plan. Hoefde niet zo heel erg vroeg op te staan, dat was wel erg lekker. Het is me niet gelukt om tegelijk met de anderen van DDV in Bleskensgraaf aan te komen. Het werd iets later dan gedacht. Via Papendrecht, mijn zus opgehaald, naar Bleskensgraaf. Thuiswedstrijd, heb daar lang geleden gewoond. Even gekeken waar de route heen ging en daarna de routebeschrijving in mijn jaszak gestopt. Via Meulenbroek, 
Gijbelandsedijk en de Kerkweg naar Brandwijk. Op een gegeven moment moest ik toch wel een keer plassen. De rust dat duurde nog even. Een helder idee: Bas van Zessen heeft een winkel in Brandwijk. Zouden we daar mogen plassen. JA hoor, dat mocht. En opgelucht liepen we weer verder via de ruilverkaveling om Bleskensgraaf heen naar de rust op de t-splitsing met de Noorderweg en Heulenslag. Tijdens het stuk op de ruilverkaveling nog een mooie regenboog op de foto kunnen zetten. Daar de muntjes ingewisseld voor een kop thee en koffie. Hier nog wat paddenstoelen op de foto gezet. Dit opgedronken, geplast en boterham gegeten weer verder via de Heulenslag naar de Zijde brug. Over de brug rechtsaf richting het café “Nel in De Krom”. Deze rust maar overgeslagen, we hebben tenslotte net rust gehad. Via Abbekesdoel weer door naar De spil, het startbureau. Veel bekende plekjes gezien, maar wat is er veel bijgebouwd en veranderd. Ergens rond 13.00 uur zijn we weer terug op het startbureau Daar enkele vrienden begroet en toen op naar mijn ouders. Daar maar een bakkie gedaan en weer op huis aan. Het wandelen viel niet geheel tegen.
Alie
Snerttocht Nooitgedacht 27 okt
Op die zaterdag waren de weersverwachtingen niet erg rooskleurig. De buienradar gaf allemaal plukjes bewolking aan die onze kant opkwamen.
Onderweg naar Bleskensgraaf hadden we al een behoorlijke bui te pakken. Toen we inschreven brak de zon door, maar toen we na een kop koffie wilden vertrekken 
regende het alweer . We vertrokken met z’n zessen op de 10 km afstand en op de 15 was ook een aardig groepje en op de 25 waren ook een paar DDV’ers.
Dus toch regenjas aan of paraplu op en gaan met die banaan; we zijn tenslotte wandelaars en niet van suiker. Na de start direct linksaf de brug over, maar daarna kregen
we diverse lange wegen. Onderweg naar de rust hadden we regelmatig een bui en ook brak de lucht af en toe hier en daar, maar beide steeds van korte duur.
De rust was op 6,9 km. Daar kregen we erwtensoep die prima smaakte. In de tent was het aardig druk, met diverse bekenden.
Na de rust was het nog maar 2,2 km, dus zo gepiept. Met die bewolkte luchten en houten hekken op de weilanden hadden we wel echte Hollandse vergezichten, met hollende paarden en nieuwsgierige koeien. Op een gegeven moment was er een mooi plekje om het fototoestel op statief te plaatsen, zodat we allemaal op de foto zouden komen.
Ook na de rust hadden we nog een buitje, maar daarna werd het droog en toen we na nog wat gedronken te hebben “De Spil” verlieten, scheen de zon volop
Chris